رسول اكرم(ص) فرمود: هركس آبروي مؤمني را حفظ كند، بدون ترديد بهشت بر او واجب شود.(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)

"اقرأ باسم ربك الذي خلق. خلق الانسان من علق. اقرأ و ربك الاكرم. الذي علم بالقلم. علم الانسان ما لم يعلم"
آن شب نبض زمين در غار حرا مي تپيد و زمان، منتظر تولّد باشكوهترين لحظه تاريخ خود بود.
حرا، لحظه هاي شكوهمندي را به نظاره نشسته بود.
و نداي «اقرأ باسم ربك الذي خلق»در جانِ پيامبر(ص) طنين انداخته بود.
مردي از نسل ابراهيم(ع)، به پيامبري مبعوث مي شد تا ديگر بار كعبه را از آلايش بت ها پاك سازد. 
محمّد(ص) نه تنها امين زمينيان بلكه امين آسمانيان گشته و اينك امانتدار، آيه هاي روشن وحي است. او آمده است تا ظلمت جاهليّت را بزدايد، فطرت ها را برانگيزد، بشريت را به كمال رساند و تجلي رحمتِ خداوند باشد.
"هو الذي بعث في الاميّين رسولاً منهم يتلوا عليهم آياته و يزكيهم و يعلّمهم الكتاب و الحكمة و إن كانوا من قبل لفي ضلال مبين"
مبعث روز شكوفايي ارزش هايي است كه قرن ها در خاك تيره جهل مدفون گشته بود، روز برانگيختن خردهايي است كه در كابوس خرافه گرايي ها و جهل پيشگي ها، پريشان شده بود.27 رجب، از جلوه هاي بي پاياني بود كه شعاعش تا كرانه هاي ناپيداي زمان گسترش يافت. امير مؤمنان علي(ع) درباره فلسفه بعثت پيامبر خاتم(ص) مي فرمايند: "خداي سبحان، براي وفاي به وعده خود و كامل گردانيدن دوران نبوّت، حضرت محمّد(ص) را مبعوث كرد. پيامبري كه از همه پيامبران، پيمان پذيرش نبوّت او را گرفته بود. نشانه هاي او شهرت داشت و تولدش بر همه مبارك بود. در روزگاري كه مردم روي زمين داراي مذاهب پراكنده، خواسته هاي گوناگون و روش هاي متفاوت بودند، عده اي خدا را به پديده ها تشبيه كرده و گروهي نام هاي ارزشمند خدا را انكار و به بت ها نسبت مي دادند و برخي به غير خدا اشاره مي كردند. پس خداي سبحان، مردم را به وسيله محمّد(ص) از گمراهي نجات داد، هدايت كرد و از جهالت رهايي بخشيد".

احاديثي گهربار از پيامبر اسلام(ص):

- خَيرُ الأصحابِ مَن قَلَّ شِقاقُهُ و كَثُرَ وِفاقُهُ.
بهترين ياران كسي است كه ناسازگاريش اندك باشد و سازگاريش بسيار. (تنبيه الخواطر، ج2، ص123) 
- مَن رَدَّ عَن عِرضِ اَخيهِ المُسلِمِ وَجَبَت لَهُ الجَنَّةُ اَلبَتَّةَ
هركس آبروي مؤمني را حفظ كند، بدون ترديد بهشت بر او واجب شود. (ثواب الاعمال و عقاب الاعمال)
- احب عباد الله الي الله أنفعهم لعباده .
از جمله بندگان آن كس پيش خدا محبوبتر است كه براي بندگان سودمندتر است. (نهج الفصاحه ، ص 15 ، ح 86 )
- نعم الشفيع القرآن لصاحبه يوم القيامة. 
 چه نيكو شفيعي است قرآن در روز قيامت ، براي كسي كه قرآن خوانده باشد. (كنز العمال ، ج 1 ، ص 540 ، ح 2422)
- احزم الناس أكظمهم للغيظ. 
آنكه در فرو بردن خشم از ديگران پيشتر است، از همه كس دور انديشتر است . (نهج الفصاحه ، ص 17 ، ح 95 )
 طلب العلم فريضة علي كل مسلم، الا ان الله يحب بغاة العلم.
طلب علم بر هر مسلماني واجب است، همانا خدا جويندگان علم را دوست دارد. (اصول كافي ج 1 /باب دوم/ص 35)