موسسه ملی تحقیقات سلامت و دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران راهنمای پاسخ به پرسش گزارشی را با عنوان آیا ابتلا به کووید ۱۹ می تواند تبعات و عوارض دائمی داشته باشد، منتشر کرد که در ذیل می خوانید.
در برخی بیماری های عفونی (واگیر) و در مراحل بسیار شدید بیماری، در صورت آسیب جدی به اندام ها ممکن است عوارض پایدار و گاهی دائمی بوجود آید برای مثال بیماری سل می تواند با آسیب رساندن به ریه ها عوارضی دائمی (آسم و غیره) برای فرد به همراه داشته باشد.
اگرچه هنوز دایره اطلاعات ما درباره بیماری کرونا، خصوصا در زمینه تاثیرات طولانی مدت آن، بسیار ناقص است اما شواهد علمی نسبتا مناسبی برای پاسخ به این سوال که آیا عفونت ها می توانند تبعات و عوارض دائمی داشته باشند موجود است.
با توجه به شواهد موجود، بیماری کووید ۱۹ می تواند باعث آسیب جدی به برخی اندام ها شود. سندرم زجر حاد تنفسی زمانی رخ می‌دهد که مایع به دلایل مختلف از مویرگ ها وارد کیسه های هوایی شده و امکان دریافت اکسیژن ریه را کاهش دهد. بیمارانی که دچار سندرم زجر حاد تنفسی می شوند به احتمال زیاد دچار عوارض دائمی یا طولانی مدت می شوند.
آسیب های شدیدی که این ویروس می تواند به ریه برساند موجب اختلال در عملکرد ریه مانند کاهش ظرفیت و مشکل در جذب اکسیژن می شود و در نتیجه بقیه اندام ها نیز تحت تاثیر این ویروس قرار می گیرند.
از همین رو پس از بهبودی از این بیماری ممکن است اندام هایی مانند قلب، کلیه ها، مغز و حتی رگ ها دچار مشکلاتی بشوند. از جمله تاثیراتی که این بیماری می تواند بر قلب در حین بیماری و پس از ابتلا داشته باشد، می توان به سکته (۵درصد موارد)، آمبولی (۲۳-۳۰درصد موارد) و لخته شدن خون اشاره کرد.
همچنین در اثر فشاری که در طول این بیماری به قلب وارد می شود ممکن است آسیب های جدی به عضله قلب وارد شود (۱۲درصد موارد). علاوه بر موارد ذکر شده آسیب های دیگری نیز بیان شده اند که لازم است تحقیقات بیشتری بر روی آنها صورت گیرد و زمان بیشتری از بهبودی بیماران بگذرد.
به طور کلی براساس برخی مطالعات شاخص های بیولوژیک، برخی افراد بهبود یافته از این بیماری حداقل به مدت طولانی به حالت طبیعی بر نمی‌گردند. همچنین سلامت روان افرادی که در اثر ابتلا به کووید - ۱۹ در بخش مراقبت های ویژه بستری شده اند در معرض خطراتی نظیر افسردگی، اضطراب، استرس و سندرم استرس پس از حادثه قرار می گیرد.